Osocze bogatopłytkowe ma bardzo szerokie zastosowanie w chirurgii plastycznej i medycynie estetycznej. Poprawia ukrwienie skóry twarzy i wyrównuje jej koloryt. Pomaga w regeneracji skóry głowy i wyrównuje zmarszczki. Przyjrzyjmy się zatem czym tak naprawdę jest osocze bogatopłytkowe.
Osocze bogatopłytkowe pozyskiwane jest z krwi autologicznej pacjenta, w którym stężenie płytek krwi jest większe niż w osoczu fizjologicznym (naturalnym). Po raz pierwszy osocze bogatopłytkowe wykorzystano podczas zabiegu kardiochirurgicznego w 1987 r. Od tego czasu osocze było – i wciąż jest – przedmiotem olbrzymiej ilości badań, dzięki którym znalazło zastosowanie w chirurgii plastycznej (w leczeniu ran przewlekłych), medycynie estetycznej, jak również w wielu innych dziedzinach medycyny. Osocze bogatopłytkowe wykorzystywane jest w chirurgii twarzowo-szczękowej, chirurgii ortopedycznej i chirurgii ginekologicznej. Poszerza się również lista wskazań dermatologicznych. Osocze bogatopłytkowe wykorzystuje się w ortopedii i medycynie sportowej, zwłaszcza w leczeniu chorych na tendinopatie – przewlekłe zespoły bólowe związane z przeciążeniem ścięgien.
Osocze bogatopłytkowe w medycynie estetycznej
Ale skupmy się na razie na wykorzystaniu osocza w medycynie estetycznej. Tutaj osocze bogatopłytkowe najczęściej wykorzystuje się w celu odnowy skóry twarzy oraz leczeniu łysienia. Mezoterapia osoczem bogatopłytkowym skóry głowy zapobiega nadmiernemu wypadaniu włosów, wzmacnia włosy zniszczone oraz przyspiesza porost włosów.
Równie często osoczem bogatopłytkowym korygujemy blizny potrądzikowe, a także rozstępy. Z kolei podczas tzw. wampirzego liftingu, osocze bogatopłytkowe przywraca skórze jędrność i prawidłowy koloryt.
Osocze przeciw wypadaniu włosów – powody i rodzaje łysienia
Zanim wyjaśnimy jak wyglada terapia osoczem bogatopłytkowym owłosionej skóry głowy, przyjrzyjmy się problemowi łysienia jako takiemu.
Łysienie to problem występujący powszechnie, zarówno u kobiet jak i mężczyzn, w rożnym wieku. Objawia się w rożnoraki sposób. U niektórych jest to przerzedzenie bądź utrata owłosienia na całej powierzchni głowy, u innych rozpoczyna się na koronie i rozszerza na pozostałe partie. U mężczyzn często pojawiają się łyse zakola.
W zależności od przyczyn powstawania możemy mówić różnych typach łysienia. Podstawowy podział typów jest uzależniony od dwóch czynników: genetycznych, czyli osobnicze predyspozycje oraz egzogennych, czyli działanie bodźców zewnętrznych na komórkę włosa. Na te pierwsze nie mamy zbyt wielkiego wpływu, natomiast na czynniki zewnętrzne, poza zdarzeniami losowymi, mamy już dużo większy wpływ. Wystąpienie, czas rozpoczęcia, skala oraz przebieg są uzależnione od predyspozycji genetycznych, wrażliwości komórek włosa na różne bodźce.
Łysienie androgenowe
Jest to najczęstsza przyczyna utraty włosów i występuje u 70% mężczyzn i 40% kobiet
w pewnym okresie życia.
U mężczyzn zwykle występuje recesja linii włosów na skroniach (zakola) i łysina na wierzchołku, u kobiet zwykle objawia się w postaci rozproszonego przerzedzenia na szczycie głowy.
Łysienie telogenowe
To najczęstsza przyczyna widocznego przerzedzenia włosów. Polega na skróceniu fazy wzrostu włosa. Cechą charakterystyczną dla tego rodzaju łysienia jest utajony przebieg, a więc łysienie nie jest widoczne od razu po zadziałaniu bodźca, a zazwyczaj po 3 – 6 miesiącach.
Łysienie plackowate
To rodzaj choroby owłosionej skóry, która może wpływać na wszystkie partie włosów charakteryzując się występowaniem wyłysiałych obszarów na głowie. Może dotyczyć nie tylko obszarów głowy, ale również potrafi występować na twarzy czy całym ciele.
Łysienie bliznowaciejące
To najrzadziej występujący rodzaj łysienia, który prowadzi do nieodwracalnego uszkodzenia mieszków włosowych co skutkuje trwałą utratą włosów.
Łysienie łojotokowe
Jest następstwem nieleczonego łojotoku, o podłożu androgenozależnym. Wykazuje przebieg jak w łysieniu androgenowym.
Osocze przeciw wypadaniu włosów – zabieg
Zabieg oczywiście poprzedzony jest konsultacją lekarską i szczegółowym wywiadem medycznym. Następnie, na początku zabiegu od pacjenta pobierana jest niewielka ilość krwi żylnej. Krew umieszczana jest w specjalnym separatorze, a następnie w wirówce. Po krótkim odwirowaniu płytki krwi zostają odseparowane od erytrocytów i leukocytów.
Koncentrat bogatopłytkowy, który zawiera niewielką ilość osocza i duże stężenie płytek krwi, jest pobierany do osobnej strzykawki. Najczęściej do osocza bogatopłytkowego dodaje się „aktywator” (np. chlorek wapnia lub trombinę), który stymuluje uwalnianie płytkowych czynników wzrostu. Tak przygotowany preparat jest gotowy do podania pacjentowi. Osocze wprowadzane jest metodą iniekcji – polega na wykonaniu wielu precyzyjnych nakłuć za pomocą bardzo cienkich igieł.
W trakcie zabiegu mezoterapii owłosionej skóry głowy uwolnione płytkowe czynniki wzrostu inicjują procesy, które prowadzą do wzrostu grubości naskórka, wzrostu liczby włosów mieszkowych oraz poprawy mikrokrążenia. Dochodzi do zwiększenia liczby drobnych naczyń krwionośnych – zwłaszcza w obrębie mieszków włosowych. Osocze stymuluje szybsze przejście mieszków włosowych ze stanu uśpienia do fazy wzrostu włosa i pobudza porost włosów. Zabieg taki trwa ok. 30-45 minut.
